Hayat ne gariptir ki hiç olmadık yerde güzellikleri karşımıza sunar.Sunduğu bu güzellikleri iyi ya da kötü görürüz.Gördüğümüz güzelliği iyi şekilde yönlendirirken bazı engellere takılırız.Bu engeller genelde yakında olup bunları görmezden geliriz.Bunu bilmeliyiz ki bu engellerin çoğu yakın kişiler nedeniyle oluşur.Bir film repliğiyle bunu özetlemek gerekirse ''Dostunu yakın tut,düşmanını daha da yakın tut.(The Godfather-Don Vito Carleone)
Arkadaşlık,insan yaşamı için inanılmaz biçimde gerekli bir ilişki biçimidir.Bu ilişki biçimi kalp ile birlikte olursa ortaya doğa harikası sayılan aşk ortaya çıkar.Bu aşkın yukarda da bahsettiğim gibi engelleyenler illaki olacaktır özellikle de yakındakilernden biri(leri)!Bu engeller eğer gerçekten birini bulduğunuzu inanıyorsanız hiç olacaktır.
Bu konuyu niye açtım derseniz tabiki de ben de bir üniversite öğrencisi olarak bu durumları bu aralar yaşıyorum.Sevdiğim kız neredeyse başka arkadaş yanımıza çağırınca görüşebiliyoruz ve kendisi hukukta okuyor ve 1.öğretim.Kendim ise 2.öğretimim(hangi bölüm okuduğumu yazmayacağım).Arkadaşım kıza açılmama konusunda bana haklı nedenler sunsa da ben yine de açılmayı düşünüyorum ve bu olay başıma 3 senedir gelmiyordu.Böyle bir durumun başıma çok güzel bir duygu ve bu duyguyu bu kadar ertelememdeki neden korkaklığım ve cesaretsizliğimdi.Fakat bu sefer kendimi Barney Stinson kadar harika hissediyorum.Belki de ''How I Met Your Mother'' sayesinde cesaretimi toplamış oldum.Bu benim dönüm noktam olduğunu hissediyorum ve sevdiğim kız bana ''hayır'' dese bile bu söz beni yıldıramayacak.Size tavsiyem artık cesaret ve cesur olmanız.Bu iki duygusal özellik sizlerde olduğu sürece hayatın gözünüzde daha güzel görüneceği ve daha çok eğleneceğinizi biliyorum ve size ilk yazımda iyi geceler diyerek uğurluyorum.
